Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος γεννήθηκε την Πρωτομαγιά του 1909 στη Μονεμβασιά. Ο μεγαλοκτηματίας πατέρας του έχασε την οικογενειακή περιουσία και μέλη της οικογένειάς του πέθαναν από φυματίωση. Από την ίδια ασθένεια, το 1927, νοσηλεύτηκε σε σανατόριο. Εκεί γνώρισε την ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη και είχε την πρώτη του επαφή με την μαρξιστική ιδεολογία. Είχε ήδη αρχίσει να εκδίδει έργα του με ψευδώνυμο τον αναγραμματισμό του επωνύμου του (Σοστίρ) στην εφημερίδα Ριζοσπάστης το 1933. Από τότε έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ) και παρέμεινε μέλος του ως τον θάνατό του το 1990. Το πολυσχιδές έργο του που μελωποιημένο ή μη αναφέρεται στη ζωή του και σε πολλές όψεις των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, ακόμη μελετάται και αναλύεται. Το 1954 παντρεύτηκε τη Φαλίτσα από το Καρλόβασι, μία ιδιαίτερη φυσιογνωμία της Σάμου της εποχής.
Η Φαλίτσα (από το Γαρουφαλιά/Γαρουφαλίτσα) Γεωργιάδη γνώρισε τον Γιάννη Ρίτσο κατά τη διάρκεια των σπουδών της στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Να γίνει μία γυναίκα τότε γιατρός και μάλιστα προερχόμενη από ένα ακριτικό νησί του Αιγαίου ήταν τουλάχιστον ασυνήθιστο. Σύμφωνα με μαρτυρίες, με την επιστροφή της στη Σάμο η «γιατρούδαινα, όπως την αποκαλούσαν, πρόσφερε τις γνώσεις της για την ανακούφιση των συνανθρώπων της, με αμοιβή από τους αδύναμους οικονομικά μια χούφτα καρπούς. Στο δικό της νησί πέρασε τελικά μεγάλο μέρος της ζωής του και ο σύντροφός της, Γιάννης Ρίτσος. Και άλλα νησιά του Αιγαίου είχε γνωρίσει προηγουμένως ως εξόριστος. Την Λέρο, την Μακρόνησο, τον Άγιο Ευστράτιο (1948-1950).
Πέρα όμως και από τη Φαλίτσα και από το γεγονός ότι στη Σάμο πέρασε μεγάλες περιόδους ως εξόριστος και για λόγους υγείας σε κατ’ οίκον περιορισμό στο πατρικό της σπίτι, ο Ρίτσος ανέπτυξε ιδιαίτερη σχέση με την ίδια τη Σάμο. Δύο χρόνια πριν τον θάνατό του το 1990, ο φακός της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (ΕΡΤ) τον απαθανάτισε να αφηγείται ο ίδιος, και να αγναντεύει το Αιγαίο από την «καρέκλα του στη Σάμο».
